Julian Tuwim 

Spóźniony słowik

Płacze pani słowikowa w gniazdku na akacji,
Bo pan słowik przed dziewiątą miał być na kolacji.
Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma,
A tu już po jedenastej - i słowika nie ma!

Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie,
Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie,
Motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku,
A na deser - tort z wietrzyka w księżycowym blasku.

Może mu się co zdarzyło? Może go napadli?
Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli?
To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek!
Piórka - głupstwo, bo odrosną, ale głos - majątek!

Nagle zjawia się pan słowik, poświstuje, skacze...
"Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę!"
A pan słowik słodko ćwierka: "wybacz, moje złoto,
Ale wieczór taki piękny, że szedłem piechotą!"

Przedszkole - drugi dom

     1. Gdy dzień wstaje i wita świat,

         ranną porą wstaję i ja.

         Mama pomaga ubierać się,

         do przedszkola prowadzi mnie.

         Ref. Ja chodzę tam co dzień,

         obiadek dobry jem,

         a po spacerze w sali

         wesoło bawię się,

         kolegów dobrych mam,

         nie jestem nigdy sam,

         przedszkole domem drugim jest. 

     2. Czasem rano trudno mi wstać.

         Chciałoby się leżeć i spać,

         lecz na mnie auto czeka i miś.

        W co będziemy bawić się dziś?

        Ref. Ja chodzę tam co dzień...

     3. Zamiast mamy Panią tu mam,

         bardzo dużo wierszyków znam.

         Śpiewam i tańczę, wesoło mi

         i tak płyną przedszkolne dni.

         Ref. Ja chodzę tam co dzień...